Tajemnicza choroba buntownicza

Ostatnie wydarzenia sprowadziły mnie do napisania tego jakże poważnego postu. Zwłaszcza, że wielkimi krokami zbliża się jesień, czyli czas zbiorów na zimę i jest to jeden z wielu objawów... Mianowicie dzisiaj wypowiem się na temat pewnej mało znanej choroby przenoszonej drogą kropelkową - Żarciomii.
Występuje ona u bardzo dużej ilości gatunku zwierząt, które posiadamy w domach, potocznie zwanych psami domowymi. Jak pisałam wcześniej, przenoszona jest drogą kropelkową i tutaj jest haczyk. Uważajcie, bo może zarazić też ludzi!

Polega ona głównie na szukaniu żarcia(nawet przez sen), a następnie zjedzenie pokarmu, który się znalazło. Nie ważne co to jest, ważne, że pachnie smacznie.

U Codyego objawiła się mniej więcej w wieku 2-3 lat. Ukradł wtedy szyjkę indyczą z półki. Nie przypuszczałam wtedy, że jest to ta straszna choroba. Ostatnimi czasy bardzo się nasiliła. Najpierw zjadł batona, później ukradł kotleta(nadal nie wiem jakim cudem). Ukradł też puszkę z orzeszkami ziemnymi, która leżała na biurku, również nadal nie wyjaśniono okoliczności. Następnie okazało się, że jest jeszcze gorzej. Z wiadra ukradł winogrona. Nikt by się tego nie spodziewał, a jednak. Oczywiście jak wszyscy dobrze wiemy, winogrona, tak jak czekolada, są trujące dla niby niczego nieświadomych piesków. Tydzień przed naszymi pierwszymi zawodami w legnickim polu gwizdnął pół czekolady...hmm... Minęło trochę czasu i znowu!

fot. Martyna Artymowicz

Breaking news! Chorobie przypomniało się, że istnieje i zmusiła biednego małego westika, że należy ukraść z biurka pudełko z czekoladkami nadziewanymi toffi. Razem ze srebrnymi papierkami oczywiście! Akcja ratunkowa rozpoczęła się od razu, dzwonieniem po znajomych i następnie podaniem wody z solą, co zaskutkowało. Po ciężkiej nocy Kłoda nadal męczyła się z wydobywaniem tego szajsu z siebie. Musiałam podawać mu wodę, bo sam nic nie pił. Po dniu głodówki dostał karmę z wodą i wszystko już w porządku. Jedynie weekendowy trening zrobił papa.

fot. Natalia Śliwińska Photography

Burdel za to ostatnio wymyślił sobie bardzo pożyteczną zabawę! Wciąga wodę do pyska i wypluwa ją do miski Codyego:D oraz! Zjada własne stopy! Więc chyba choroba postępuje u niego o wiele, wiele szybciej niż u terrierowatego przedstawiciela w naszym domu...

Pozdrawiamy wszystkich borykających się z Żarciomią i nie martwcie się, jesteśmy na dobrej drodze do wyprodukowania szczepionki!

Oczekiwanie, cieczka, oczekiwanie, poród....i już roczek!

Pewnego ranka, a dokładniej 30 sierpnia nieświadoma Natalia wstała i (jak to najczęściej bywa) na rozbudzenie włączyła telefon i facebooka. Jednak było jakoś inaczej. Internet nie chciał współpracować, ale w końcu wyświetliły się aktualności i oto co ujrzała :
3:35 pies 400g
4:35 suka 380g
5:00 suka 261g
5:45 pies 266g
6:00 suka 235g
6:32 pies 420 g

Później coraz więcej zdjęć i wieści...

Maluchy rosły, a do mnie i tak nie docierało, że być może, któryś z tych małych czekoladowych potworków będzie mój... Po odwiedzinach serce coś tam mówiło, ale jak będzie...zobaczymy. Pewnego dnia serce zabiło mocniej i emocje sięgnęły zenitu...W ten szalony dzień dowiedziałam się, który szczeniak trafi do mnie.

Dopiero w samochodzie mój mózg ogarnął, że MAM SZCZENIAKA, ale czy to na pewno nie sen? No i niedługo po tym mały Pan Łapka uświadomił mnie, że nie, to nie sen, wymiotując mi na nogi(:D). Wtedy już wiedziałam, że to MÓJ PIES. 

W końcu nadeszło zmartwienie jak będzie z Codym? O dziwo tolerował małego szczeniaczka. Pokazał mu, że na wiele rzeczy nie może sobie pozwalać, czasami za pierwszym, czasami za drugim razem szczeniaczek zrozumiał, że Cody nie lubi pewnych rzeczy :D Marzyłam tylko o tym, żeby żyli w zgodzie, a teraz co? Nawet Cody się w niego zaczyna. Powiem tak...dobrali się(:P). Cody w roli Wujka Dobrej Rady nauczył wiele małego i głupiutkiego szczeniaczka, ale i szczeniaczek nauczył wiele Kłodę. Wujek Dobra Rada uwielbia naśladować szalonego bordera podczas pracy, nie zawsze mu wychodzi, ale nad wyraz się stara.

Mój pierwszy przemyślany, długo wyczekany i wymarzony drugi pies. Jest w każdym stopniu prawie idealny i lubi mnie w tym uświadamiać. Uwielbia przyjść się poprzytulać. Najbardziej i tak bawią mnie jego dzikie dźwięki jak ktoś przestaje go miziać. Na zachęcenie Codyego do zabawy też ma sposoby. 

Vento, jak samo jego imię wskazuje - Wiatr, jest szybki. Bardzo szybki. Każde zadanie stara się wykonywać na 100% obrotach. Uwielbia pracować na zabawki, ale też na żarcie. Jak już jesteśmy przy jedzeniu...mlecze to jego miłość! Kiedy jeździmy do miasta nie ma większych problemów z tłokiem już od szczeniaka. Jedyne co go zaskoczyło to ruchome schody na dworcu i jakiś dziki pseudo klaun w Sopocie :P

Jakby skomentować nasze agility...hmm..Wyobraźcie sobie, że przesiadacie się z traktora do ferrari...Tak dokładnie to wygląda :P Najgorzej jest mi ogarnąć jego prędkość, z Codym czasami jestem w stanie się zastanowić się po drodze co gdzie i jak. Z Vento nie jest tak łatwo:P On wie, że ja nie ogarniam i robi mnie w konia :D Ale z treningu na trening czuję, że jest ze mną co raz lepiej!:P

W ramach prezentu urodzinowego Vento został przemycony do stolicy, a na miejscu...czekał na niego debiut. Konkretniej - debiut na finale Dog Chow Disc Cup! 
O 4:50 umówiłam się na wyjazd z Esterą. Po drodze trochę padało, prognozy też zapowiadały deszcze i burze. Idealna pogoda na debiut!
Niby zajechaliśmy dużo przed 8, a było tak mało czasu! Znieśliśmy rzeczy, rozłożyliśmy namiot, psy do klatek i szybko na rejestracje! 

Do I rundy nie daleko...rozgrzałam psa i siebie. Nastało czekanie. Stres pożerał i mnie i mój czas. Pierwszy nie wcelowałam, ale trudno się mówi. Drugi rzut był celniejszy, ale nie złapany. Trzy kolejne celne i złapane. Uzbieraliśmy 50 punktów:)
Druga runda już nie była taka różowa. Szczeniak miał za mało czasu na "odprężenie się" po pierwszym starcie. Nie złapał żadnego z 3 rzutów. Doganiał je, ale mimo mojego dopingu nie łapał. Mózgowo po prostu było dla niego za dużo i za szybko. Jestem z niego bardzo dumna, był dzielny!

Dzień przed urodzinami Vento sklep Fera.pl zrobił nam bardzo miłą niespodziankę! Dostaliśmy 2 torty dla psów firmy Lolo Pets. Bardzo dziękujemy! Nie mogliśmy świętować urodzin w sobotę, żeby w razie wu odpuścić sobie na zawodach rewolucje pokarmowe. Tak świętowaliśmy nasz pierwszy start i urodziny szczeniaka w poniedziałek:

I na koniec Vento ze swoim oficjalnym prezentem w jesiennej aurze 

Jeszcze raz Klaudia dziękuję Ci za niego!